Komunikado kun la spiritoj

  Komunikado inter estažoj estas plenvalora parto de realo kaj la homaj ebloj multobliźas, kiam la homo ekregas la komunikadon. Komunikado kun spirita mondo kiel bazo de spiritismo donas bazon por presona kaj familiara potenco. La spiritan mondon rilate al la homo oni povas percepti kiel analogion de komputila programo. Por homo la spirita mondo estas fonto de informoj, de krea inventemo kaj ankaů formo de protekto kontraů lezoj kaj danźeroj. Sed malamika spirita mondo povas al la homo kaůzi problemojn kaj fušigi la rilatojn. Tial estas profite ekkoni la spiritan sferon kaj kapabli utiligi aů protekti sin kontraů demomoj.
  Natura Kredo turnas la homon al Dio, sed multe pli al la homa spirita mondo. Se la homo ne havas forvišitan memoron, ekzemple tiel, ke antaů la enkarniźo li akceptis kaj trinkis trinkažon de forgeso, poste li memoras siajn antaůajn vivojn kaj scias, ke lia ekzistado longtempe baziźas sur alternado de la vivo en korpo kaj ekzistado en bardo, do en sfero spirita. En la intrereso de homo estas ne timi la spiritojn kaj scii kun ili źuste komuniki. Kiam ankaů ni mem estos foje parto de la spirita mondo, ni źojos, se la homa mondo nin akceptos sen timo kaj sen rifuzo.
  Por la spirita estažo gravas restažoj de lia pasinta vivo, estas altirata al ili, tial necesas respekti la volon de la mortinto, kie li volas restigi siajn restažojn. Atentu pri la mortintocindra urno, ču lasi źin hejme. Se la mortinto ne deziris tion, vi ne havos trankvilon. La senvivaj partoj de la korpo nomiźas mumioj. Ili ne bezonas esti la tuta korpo, temas ankaů pri ungoj, haroj, dentoj kaj ekskrementoj. Post la morto la spirito estas logata al sia mumio, kion oni utiligas en la spiritismo.
  Teni kontakton kun mortintaj personoj gravas čefe če potenculaj familiaroj, kiam la membroj de la familiaro revenas al nova vivo en novan korpon kaj tiamaniere konservas la funkciantan familiaron. Karaktero de la homo estas determinita per genoj kaj per eduko, tamen ne estas certe, kiu envenos la familion.
  Spiritistisma praktiko baziźas sur reciproka subteno de homo kaj homa spirito. La homo donas parton de sia vivenergio, la spirito donas al la homoj informojn kaj protekton. Tia kunvivado povas esti tute silenta, la homo neniam ekkonscias pri la alkarniźinta estažo, aů źi povas esti konscia, kiam la estažoj reciproke konas sian identecon kaj povas transdonadi tutajn ideojn.
  Kunvivado inter homo kaj spirito povas havi multajn formojn, same kiel kunvivado inter la homoj. Se ili konformas unu al la alia, ili fartas ambaů bone. Se ili ne konformas, povas la homo konduti delikte kaj esti punata aů opiniata malsanulo pro skizofrenio.
  Povas okazi, ke la socio estas ataktita de fremda entito kaj la naturaj rilatoj estas rompitaj per multaj manieroj. Povas okazi, ke la estažoj prezentas sin sub fremdaj nomoj, reciproke sin diskreditas kaj faras damaźojn. En tia kazo venas mago por korekti la rilatojn aů por purigi la medion. La diritažo estas nur principoj kaj kiu ekposedas ilin, povas komuniki kun la spirita mondo en multaj formoj.